Stichus Plautus
Plautus: Stichus T. MACCI PLAVTI STICHVS STICHVS GRAECA ADELPHOE MENANDRU ACTA LUDIS PLEBEIS CN. TERENTIO AED.
Titus Maccius Plautus
PUBLILIUS PELLIO MARCIPOR OPPII TIBIIS SARRANIS TOTAM C. PERSONAE PANEGYRIS VXOR EPIGNOMI SOROR VXOR PAMPHILIPPI ANTIPHO SENEX GELASIMVS PARASITVS CROCOTIVM ANCILLA PINACIVM PVER EPIGNOMVS PAMPHILIPPVS STICHVS SERVVS SANGARINVS SERVVS STEPHANIVM ANCILLA ARGVMENTVM I Duas sorores simul in matrimonium duo fratres ducunt. Post re confracta duo rem quaerunt peregre, qui paupertatem levent. Ibi absunt peregrinantes per triennium. Sorores nolunt prodere absentes viros. Pater castigat propter eam rem filias; sed ei persuadent, aliis ne se conlocet.
Stichus: Trinummus: Truculentus: Vidularia: The Latin Library The Classics Page. 184 B.C.) was a Roman writer. His theatrical genius, vitality, farcical humor, and control of the Latin language rank him as Rome's greatest comic playwright. Apr 29, 2013 - The rollicking comedies of Plautus, who brilliantly adapted Greek plays for Roman audiences c. 205 184 bce, are the earliest Latin works to. The rollicking comedies of Plautus, who brilliantly adapted Greek plays for Roman audiences c. 205 184 bce, are the earliest Latin works to survive complete and are cornerstones of the European theatrical tradition from Shakespeare and Moliere to modern times. This fifth volume of a new Loeb edition.
Reveniunt opibus aucti ad uxores viri; facete reduces ludunt. Potant servuli. ARGVMENTVM II Senex castigat filias, quod eae viros Tam perseverent peregrinantis pauperes Ita sustinere fratres neque relinquere; Contraque verbis delenitur commodis, Habere ut sineret quos semel nactae forent. Viri reveniunt opibus aucti trans mare; Suam quisque retinet, ac Sticho ludus datur.
ACTVS I I.i PANEGYRIS Credo ego miseram fuisse Penelopam, 1a soror, suo ex animo, quae tam diu vidua 2a viro suo caruit; nam nos eius animum 3a de nostris factis noscimus, quarum viri hinc apsunt, quorumque nos negotiis apsentum, ita ut aequom est, sollicitae noctes et dies, soror, sumus semper. SOROR Nostrum officium nos facere aequomst, 7a neque id magis facimus quam nos monet pietas. 8a sed hic, soror, asside dum: multa volo tecum loqui de re viri. Salvene, amabo? Spero quidem et volo; sed hoc, soror, crucior, patrem tuom meumque adeo, unice qui unus ~ civibus ex omnibus probus perhibetur, eum nunc improbi viri officio uti, viris qui tantas apsentibus nostris 15 facit iniurias immerito nosque ab eis abducere volt. Haec res vitae me, soror, saturant, haec mihi dividiae et senio sunt.
Ne lacruma, soror, neu tuo id animo 20 fac quod tibi tuos pater facere minatur: spes est eum melius facturum. Novi ego illum: ioculo istaec dicit, neque ille sibi mereat Persarum montis, qui esse aurei perhibentur, 25 ut istuc faciat quod tu metuis. Tamen si faciat, minime irasci decet, neque id immerito eveniet. Nam viri nostri domo ut abierunt, hic tertius annus.